Babciowo i Dziadkowo...

Ci "dzieciaci" to pewnie pamiętają, ale Ty bezdzietny Czytelniku także nie zapomnij.
21 stycznia to Dzień Babci, a 22 to Dzień Dziadka!!!
Oczywiście odwiedzimy w tych dniach Babcie i Dziadka Pauli. Zawitamy na herbatkę do mojej Babci. Z podwójnym prezentem, wszak Dnia Prababci nie ma, więc uściski od Prawnuczki odbierze także jutro :-)
I choć obowiązku dnia codziennego nie zezwolą na wizytę na cmentarzu w tych dniach to w weekend pojedziemy na pewno. Paula zapali znicz na grobie swojego Dziadka, a my na grobach mojej Babci, Prababci i Dziadków. Pod krzyżem zapalimy znicze ku pamięci Babć i Dziadków Męża, których mogił, nie mamy możliwości nawiedzenia ze względu na dzielące kilometry.
Nie wyobrażam sobie, aby było inaczej. I Ciebie Drogi Czytelniku także do tego namawiam. Warto chociaż przy takich okazjach zatrzymać się i pomyśleć przez chwilę. Groby tych zmarłych, które odwiedzisz to Twoje korzenie. Dbaj o pamięć o nich!

Dzień Babci i Dzień Dziadka to także ważne dni w życiu moich uczniów. Wielu z nich mieszka ze swoimi babciami i dziadkami, więc laurki dla nich przygotowaliśmy już dzisiaj, aby mogli je wręczyć przy jutrzejszych porannych buziakach :-)

Kwiatki dla babć :-)

Koszule z krawatami dla dziadków :-)

Moi Rodzice i Teściowa, tradycyjnie już, dostaną kalendarze z wnuczętami, ale robienie laurek to wielka frajda, więc Paula też je wykonała :-)

Miłego świętowania wszystkim życzę :-)

Zimowo?

Jak Wam się podoba taka wiosenna zima?
Jak dla mnie może taka być co roku. Ale, no właśnie, jak dla mnie. Bo jestem dorosła i nie muszę skrobać rano auta, nie muszę jeździć po śniegu, bo padający śnieg nie zasypuje mi okularów, bo nie muszę co chwilę prać i suszyć przemoczonych dziecięcych ubrań. No i dochodzimy do sedna sprawy - dziecięcych! A co z dziećmi? One tak bardzo czekają na ten biały puch! Jakaż była radość w czasie lekcji jak za oknem pojawiły się śnieżynki! Jakaż była radość jak wracając z przedszkola Paula wydeptywała wszystkie trawniki, bo tam jeszcze trochę śniegu było! No cóż, jestem mamą, jestem nauczycielką i widzę jak te dziecięce oczy wpatrują białego szaleństwa i nie jestem w stanie przejść obok tego obojętnie. Też chcę, żeby spadł śnieg! Dla nich! Z zaciśniętymi zębami przejdę przez te wszystkie niedogodności, aby tylko móc usłyszeć piski radości i zobaczyć roześmiane, pomalowane przez mróz na czerwono, buzie :-)

Tymczasem zawstydzamy zimę i mamy nadzieję przywołać ją tym do porządku!

Zrobiliśmy śnieżynki z plasteliny i ryżu.

Na razie stawiamy papierowe bałwanki, ale liczymy, Zimo Droga, na te śnieżne :-)

Oczywiście nie zapominamy także o zimowych piosenkach. Ich także nie brakuje na naszych lekcjach.

Myślicie, że to coś pomoże? :-)

Noworocznie...

Przeczytałam dzisiaj taką zagadkę:

"Były sobie trzy żaby spływające na liściu w dół rzeki. Jedna z nich postanowiła wskoczyć do wody. Ile żab pozostało na liściu?
Na liściu nadal są trzy żaby. Dlaczego? Ponieważ postanowić a wykonać to dwie różne sprawy. "

Opisana sytuacja idealnie przedstawia mój stosunek do noworocznych postanowień. Nie czyniłam ich nigdy i ten rok nie jest wyjątkiem. Nie widzę powodu, aby postanawiać coś akurat 1 stycznia. A czemu nie 17 marca? A może lepiej 8 czerwca? No chyba, że wolisz 23 października? Nie wiadomo co przyniesie życie i jak będę potrzebowała dokonać w nim zmian to żaden 1 stycznia nie będzie mi do tego potrzebny.
Zastanawiam się także po co w ogóle coś postanawiać? Czy to coś zmienia? Najczęściej słyszę, że ludzie postanawiają rzucić palenie, jeść mniej słodyczy, zapisać się na zajęcia ruchowe, schudnąć. Od postanowienia zmiany się nie dokonają - potrzeba działania!

Życzę Ci Drogi Czytelniku, aby rok 2015 był rokiem działania ku realizacji Twoich marzeń :-) Sobie też tego życzę :-)

PS A skoro o zmianach mowa to jak Wam się podoba blog "po remoncie" :-) Trwają jeszcze drobne prace wykończeniowe, ale jestem już bliska mojego ideału :-)

W tym miejscu dziękuję moim prywatnym grafikom, dzięki którym mam swoje własne logo. I. i A. buziaczki dla Was <3